Duurzaam zelfstandig, met of zonder personeel
Een artikel over duurzaamheid voor zelfstandigen zonder personeel.
Tip: lees daar waar (de duurzame) "vertaler" staat, gewoon "zzp-er"
In 2009 gepubliceerd in het Bulletin van de Vereniging Zelfstandige Vertalers. Omdat de link het niet (meer) doet, alhier ingekopieerd.
http://www.vzv.info/index.php?page=252#VZV-Bulletin_2009_4_009
Tip: lees daar waar (de duurzame) "vertaler" staat, gewoon "zzp-er"
In 2009 gepubliceerd in het Bulletin van de Vereniging Zelfstandige Vertalers. Omdat de link het niet (meer) doet, alhier ingekopieerd.
Duurzaam vertalen
Het
is een hot item: duurzaamheid. Eindelijk, na jaren van graaicultuur
en verafgoding van economische groei begint het te dagen: het
universum mag dan oneindig groot zijn (en almaar uitdijen), maar wij
kennen vooralsnog slechts een plekje waar het leefbaar is: onze
aarde. En omdat de wereldbevolking ook uitdijt (zij het niet zo snel
als het heelal), maar het bewoonbare oppervlak van de aarde niet,
hebben we een probleem. Gekoppeld aan de milieuverslindende
levensstijl die we in het Westen al jaren hanteren en die in India en
China, waar bijna de helft van de wereldbevolking woont, pas nu in
zwang begint te raken, wordt het probleem steeds groter en binnenkort
onhoudbaar door het opwarmende klimaat: verdroging en verwoestijning
aan de ene kant, overstromingen aan de andere kant maken het
bewoonbare deel van de aarde kleiner; met een voorlopig nog steeds
groeiende wereldbevolking heb je een probleem in het kwadraat. Als
iedereen de levensstijl zou aanhouden die we er nu in Europa op
nahouden zouden we 3 aardbolletjes nodig hebben, becijferde David
Attenborough in de door het BBC-wetenschapsprogramma Horizon
uitgezonden documentaire “How many people can live on Planet
Earth?” Met de Amerikaanse levensstijl 6, en als de hele
wereldbevolking genoegen neemt met de ecologische voetafdruk van een
doorsnee bewoner van Bangladesh, dan kunnen er 9 miljard mensen op
onze planeet leven en zouden we voorlopig nog eventjes genoeg hebben
aan dit ene aardbolletje Er zijn dus grenzen aan de groei.
Wat
kunnen wij als vertalers doen om dit globale probleem aan te pakken?
Zelfs al zouden er vergaande internationale akkoorden gesloten worden
(hetgeen keer op keer toch niet helemaal lukt) en zelfs al zou er
veel meer dan nu gebruik gemaakt worden van schone en groene
technologieën (hetgeen wel gebeurt, maar lang niet snel genoeg) dan
nog zullen we ook in ons eigen leven verregaande veranderingen door
moet voeren. Denk niet dat dat niet uitmaakt, want vele kleinen maken
een grote. Als ieder mens zijn eigen verantwoordelijkheid neemt en in
zijn eigen beperkte actieradius kijkt wat hij/zij kan doen, dan
zouden we al een heel eind verder zijn. Wat let ons dus om als mens
te besluiten om bijvoorbeeld 30% op ons energieverbruik en
aankoopbeleid te besparen? (meer mag). Wie hiermee aan de slag wil
verwijs ik naar www.milieucentraal.nl
waar praktische tips staan om je CO2 uitstoot de
reduceren. Gezien de doelgroep van dit artikel zal ik mij verder
beperken tot een aantal tips voor de nijvere vertaler. Hoe kan de
zelfstandig werkende vertaler zijn persoonlijke CO2
uitstoot en afvalberg beperken?
Papier,
natuurlijk: Think before you Print. Maar toch, als vertaler ontkom je
er niet aan en wil je zo nu en dan (of zelfs heel regelmatig) je
teksten op papier afgedrukt zien, en niet alleen op het scherm. Voor
de hand liggende tip: bedruk je papier dubbelzijdig. Sommige
(laser)printers houden niet van gebruikt papier. Die willen de
velletjes kreukvrij naar binnen slurpen. Vraag dus bij aankoop van
een nieuwe printer om een exemplaar dat van gebruikt papier houdt.
Verder kom je een heel eind als je alle rondslingerende papieren
waarvan de achterzijde nog onbedrukt is verzamelt en op een grote
stapel “gebruikt papier” legt voor hergebruik. Ik ga daarin vrij
ver. Ongevraagde reclame uitingen die ondanks de “NEE NEE”
sticker op de deur toch door de brievenbus gegooid worden,
mededelingen van school, stapels power-point presentaties die ik in
mijn tolkencabine op het laatst onder mijn neus geduwd krijg: het
wordt allemaal keurig gesorteerd en hergebruikt voordat het via de
papierversnipperaar naar de krantenbak verdwijnt. Nieuwe pakken
papier hoef ik dan ook zelden te kopen, en worden bijna uitsluitend
gebruikt voor het afdrukken van beëdigde vertalingen. Vroeger ook
nog voor het afdrukken van facturen, maar sinds die ook van de
belastingdienst digitaal aangeleverd mogen worden, hoeft ook dat niet
meer. Scheelt bovendien weer postzegels en milieuvervuilende
posterijen. En als je nieuw papier nodig hebt, dan koop je
natuurlijk gerecycled papier. Ziet er wat minder wit uit, maar
duurzaam is (of wordt) hot, dus maak je geen zorgen. Je klant zal het
t.z.t. begrijpen, en snappen dat hij met een echte trendsetter te
maken heeft.
Ook
enveloppen hoef je trouwens nooit meer te kopen (ook niet van die
grote, milieuvervuilende, met plastic stootkussentjes erin), als je
zo nu en dan een enveloppe die je (gevuld en gebruikt) per post
binnenkrijgt apart legt en bewaart. Met een stapeltje etiketten en
een rolletje plakband, zul je merken dat je nooit meer nieuwe
enveloppen hoeft te kopen, integendeel, je komt er in om en weet op
een gegeven moment niet meer waar je ze moet opruimen. Armoedig? Als
je verder goede kwaliteit en service levert, valt er echt niemand
over een hergebruikte enveloppe. Integendeel, sommige klanten vinden
het nog wel sympathiek ook, helemaal als je er een korte opmerkingen
bij schrijft over je duurzame gedrag. Tijdrovend? Soms wel. Het kost
inderdaad een paar seconden meer om een enveloppe met plakband dicht
te plakken dan om een kant en klaar exemplaar uit het laatje te
trekken. Maar duurzaamheid kost nu eenmaal wat meer tijd, maar gunt
de toekomstige generatie ook wat tijd.
En
nu we alweer de kersttijd naderen: elektronische goede wensen zijn
net zo oprecht, en veel vriendelijker voor het milieu. Wil je toch
echte kaarten sturen? Neem de kaarten die je in december ontvangt (en
bewaar de andere voor volgend jaar), ga een middagje knippen en
plakken met de kinderen (quality time heet dat) en vervaardig
prachtige, hergebruikte kaarten die je nog net op tijd de deur uit
kunt doen.
Energieverbruik:
natuurlijk, wij zijn al buitengewoon milieuvriendelijk, want zitten
doorgaans niet dagelijks in de file, maar gewoon in ons kantoortje
aan huis. Jammer alleen dat ook dat huis verwarmd of gekoeld moet
worden, al naar gelang het seizoen. Zit je inderdaad de hele dag voor
je pc’tje, zorg er dan voor dat alleen je (liefst goed geïsoleerde)
werkkamer verwarmd wordt. Draai in de rest van het huis de radiatoren
gewoon uit (en pas weer aan tegen de tijd dat het nodig is) of schaf
een draadloze thermostaat aan, waarmee je vanuit je werkkamer de
temperatuur in de rest van het huis kunt regelen. En natuurlijk heb
je standaard een extra dikke trui aan in de winter, en dikke sokken.
Niet sexy? Geen hond die je ziet, en mocht je wel klanten of andere
levende wezens inclusief familieleden rond hebben lopen: duurzaam is
(of wordt) hot, dus maak je geen zorgen. Je klant/echtgeno(o)t(e)/
kinderen/vrienden zullen het t.z.t. begrijpen, en snappen dat zij met
een echte trendsetter te maken hebben en jou voorbeeld volgen. Het
aandoen van slechts een t-shirt of overhemd midden in de winter zal
terecht als belachelijk beschouwd worden.
Om
ook de innerlijke verbranding optimaal te houden, zorgt de duurzame
vertaler er bovendien voor dat hij minimaal 30 minuten per dag
beweegt. Hij/zij gaat tussendoor dus even wandelen (met of zonder
hond), hard lopen, touwtje springen, Tai Chi’en of welke andere
activiteit dan ook. Als de bloedstroom maar op gang komt, en het hart
gaat pompen. Daardoor krijgt de duurzame vertaler het vanzelf warmer,
en hoeft de kachel niet onnodig hoog opgestookt te worden. Bijkomend
voordeel is dat de duurzame vertaler op deze manier ook werkt aan een
duurzame gezondheid.
In
plaats van een desktop gebruikt de duurzame vertaler een laptop. Die
verbruiken 5 keer minder energie. Daarnaast is het natuurlijk van
groot belang om de pc (en alle daaraan gekoppelde energievreters)
niet stand-by te laten staan maar zodra dat kan uit te zetten.
Hiertoe kun je van die handige standbykillers (stekkerdozen) kopen
die er, als je de computer uitschakelt, voor zorgen dat ook de
monitor, printer, scanner, boxen en dergelijke worden uitgeschakeld.
Het beeldscherm (mocht je toch nog met een desktop werken) zet je
natuurlijk sowieso altijd uit, zodra je een ommetje gaat maken of een
broodje gaat eten.
Voor
het opladen van de mobiele telefoon (en van vele andere apparatuur
die ongetwijfeld in het huis van een vertaler en zijn gezin
rondslingeren) zijn er tegenwoordig ladertjes op zonne-energie te
koop met alle mogelijke verloopstekkertjes. Op het moment van
schrijven kan auteur nog niet met zekerheid zeggen dat deze opladers
ook echt een uitkomst zijn. Voorlopig ligt het ding zich al dagen op
te laden voor het raam, maar het groene lichtje (dat zou moeten
aangeven dat het ladertje opgeladen is) heeft de schrijver dezes nog
niet groen zien worden. In de zomermaanden of in tropischer contreien
zal het oplaadproces ongetwijfeld probleemloos verlopen. Goed
vooruitzicht, gezien het opwarmende klimaat.
Vervoer:
Wanneer de vertaler onverhoopt toch op pad moet om zijn klanten of
collega’s te ontmoeten, dan gaat hij /zij zo mogelijk per fiets
naar het station, en vandaar verder per trein. Hij of zij neemt een
abonnement op de OV-fiets (kost een tientje per jaar + 2,85 Euro per
keer) en kan op die manier op bijna alle stations in Nederland een
fiets huren.
Wie
niet op fietsafstand van het station woont, en toch de auto moet
nemen kan, indien hij/zij zich (nog) geen hybride auto kan
permitteren, zijn (liefst zo klein mogelijke) bolide besturen volgens
de regels van het “nieuwe rijden”, d.w.z. zachtjes optrekken, zo
snel mogelijk naar een hogere versnelling schakelen, vooruit kijken,
de auto zo lang mogelijk laten uitrollen, niet te hard rijden. Men
wordt vooralsnog weliswaar aangezien voor een verdwaalde bejaarde,
maar je bespaart al snel 10% op je brandstofkosten, en met een
stickertje (aan te vragen via www.hetnieuwerijden.nl) weet iedereen
weer waarom we het doen. Bijkomend voordeel: je hebt flink wat
innerlijke rust nodig om zo rustig te rijden, en die kan een
milieuvriendelijke vertaler goed gebruiken. Reden te meer om deze te
ontwikkelen. Bovendien: ook de medeweggebruiker zal op den duur,
tegen de tijd dat duurzaamheid echt een trend wordt, begrijpen dat
hij met een echte trendsetter te maken heeft gehad. U wilt geen
trendsetter zijn? Geen probleem, daarvoor doen we het niet.
Wie
meer en/of betere tips, ideeën of initiatieven heeft, is welkom om
die door te geven via
http://chinengqigong.org/category/nieuwsberichten/. Hier is ook een
milieuprijsvraag te vinden waarmee ik hoop mensen aan het denken te
zetten. Paul Mc Cartney met zijn vleesloze maandag is een van de
winnaars (al weet hij dat nog niet), dus U bent in goed gezelschap.
Een
druppel op een gloeiende plaat dit alles? Eenheid maakt macht, en
alle beetjes helpen.
©
Willemien Op den Orth
http://www.vzv.info/index.php?page=252#VZV-Bulletin_2009_4_009
Reacties